Wat in Gent (circulatieplan) of Mechelen (autoluwe binnenstad) wordt aangedurfd - niet toevallig met Groen in de meerderheid - resulteert op termijn in betere levenskwaliteit voor de bewoners van de kern en biedt de Maries onder ons gegarandeerd een verkwikkende nachtrust! 

Duurzame mobiliteit vereist rechtlijnigheid en portie moed

Ze schuifelt op haar stoel, friemelt met de handen in het haar terwijl haar stralende oogknikkers de zoldering aftasten en ze luidop herhaalt: “ Als ik burgemeester zou zijn van onze stad?” Even krullen de vraagtekens op haar voorhoofd om zich dan honderduit te ontrollen tot levensechte beelden. Visie door kinderogen!

Zij is Marie, acht jaar en een van die vroeg bewuste kinderen die zich zorgen maakt om haar leefomgeving, een Lokerse Greta Thunberg is spe. Straatracende automobilisten haalden haar met regelmaat uit dromenland waar kinderen van die leeftijd bij nacht zorgeloos horen te vertoeven. Ze besliste het daar niet bij te laten en ontwierp een affiche waarop ze klaar en duidelijk te kennen gaf dat het maar eens een keertje moest ophouden met die nachtelijke overlast en de onveilige verkeerstoestanden in de binnenstad. Haar actie vond de weg naar menig vensterraam kriskras doorheen de stad tot zelfs in het binnenkamertje van burgemeester en korpschef. Ga er maar aanstaan als achtjarige. Dappere Marie!

“Ik zou zorgen voor meer fiets- en zebrapaden,” zegt ze beslist. “En aan de schoolpoorten kies ik voor 3D-zebrapaden zodat de andere weggebruikers worden aangezet om gas terug te nemen. Zelf denk ik ook aan meer fietsstraten waar de automobilisten hun snelheid afstemmen op de tweewielers voor hen. Van de politie verwacht ik dat ze een oogje in het zeil houden en de mensen aansporen om de verkeersregels na te leven zodat het voor iedereen veilig en aangenaam is om zich op weg te begeven naar school, jeugdbeweging of werk.”

We hebben het als volwassen samenleving ver geschopt als kinderen en jongeren ons een geweten moeten aanpraten. En of Marie een punt heeft! Mobiliteit, onaangepast rijgedrag en daden van verkeersagressie vallen nu eenmaal niet met elkaar te rijmen. Dat er daadwerkelijk pogingen worden ondernomen om de mobiliteit te stroomlijnen valt niet te miskennen. De binnenstad omvormen tot een aaneengesloten 30km-zone sluit perfect aan bij wat Groen al geruime tijd propageert. De deugdelijkheid van deze maatregel moet zich nog bewijzen en hangt nauw samen met de graad van afdwingbaarheid. Daarin hebben wij als weggebruikers elk onze verantwoordelijkheid op te nemen, voor alle Maries in Lokeren!

Als Groen blijven we pleiten voor stadsverkeer dat afgestemd is op de actieve weggebruiker en het STOP-principe huldigt waarbij de prioriteit eerst naar Stappen, dan Trappen (fiets), vervolgens Openbaar vervoer en dan pas naar Personenwagens gaat. Onze motivering? Meer dan de helft van de verplaatsingen gebeurt op korte afstanden die vlotweg te voet of met de fiets afgelegd kunnen worden. Met de auto naar de bakker of om de krant? Kom nou!

Bovendien blijven we voorstander om de binnenstad te ontvetten van tal van verkeersstromen die niet als bestemmingsverkeer kunnen beschouwd worden. Wie van de ene kant van de stad naar de andere kant wil, zoekt beter zijn weg via de ringwegen ipv het hart van de stad te doorklieven.

Een duurzaam mobiliteitsbeleid uitzetten vraagt overleg en de nodige moed. Een niet-anti-auto-beleid aanhouden ruikt eerder naar populisme. Wat in Gent (circulatieplan) of Mechelen (autoluwe binnenstad) wordt aangedurfd - niet toevallig met Groen in de meerderheid - resulteert op termijn in betere levenskwaliteit voor de bewoners van de kern en biedt de Maries onder ons gegarandeerd een verkwikkende nachtrust! 

Marc Beuseling.